Zbroja i broń rycerza
Zbroja i broń rycerza
Najcenniejszymi przedmiotami dla rycerza były jego zbroje, broń i jego koń bojowy. Te trzy przedmioty były bardzo drogie, co oznaczało, że tylko bogaci mogli sobie pozwolić na bycie rycerzem. Wielu rycerzy liczyło na odzyskanie części kosztów w wyniku grabieży, gdy podbijali wrogie miasta.
Zbroja
W średniowieczu rycerze nosili ciężką metalową zbroję. Istniały dwa główne rodzaje zbroi: kolczuga i zbroja płytowa.
Kolczuga
Kolczuga została wykonana z tysięcy metalowych pierścieni. Typową zbroją kolczą był długi płaszcz zwany kolczugą. Rycerze nosili wyściełany płaszcz pod zbroją, aby pomóc im unieść ciężar zbroi. Kolczuga kolczugi mogła ważyć nawet 30 funtów.
Chociaż kolczuga była elastyczna i zapewniała dobrą ochronę, można ją było przebić strzałą lub cienkim mieczem. Niektórzy rycerze zaczęli nakładać metalowe płyty na ważne części ich ciał, aby zapewnić dodatkową ochronę. Wkrótce byli całkowicie przykryci zbroją płytową i przestali nosić kolczugę.
Rycerz w kolczugach
do środy
Zbroja płytowa
W XV wieku większość rycerzy nosiła pełną zbroję płytową. Ta zbroja zapewniała lepszą ochronę, ale była mniej elastyczna i cięższa niż kolczuga. Pełny zestaw zbroi płytowej ważył około 60 funtów. Wiele części zbroi miało unikalną nazwę.
Oto kilka różnych elementów zbroi płytowej i tego, co chroniły:
Nagolenniki - kostki i łydki
Sabatony - stopy
Poleyns - kolana
Uda - uda
Rękawice - ręce
Vambrace - dolne ramiona
Naramiennik - ramiona
Napierśnik - skrzynia
Rerebrace - ramiona
Kask - głowa
Pancerz do walki na koniu
z Walters Art Museum (etykiety Ducksters) Bronie
Średniowieczni rycerze posługiwali się różnorodną bronią. Niektóre bronie były bardziej skuteczne podczas szarży na konia (jak lanca), podczas gdy inne były lepsze do walki wręcz (jak miecz).
- Lanca - Lanca była długim drewnianym drążkiem z metalową końcówką i osłonami dłoni. Ponieważ lanca była tak długa, rycerz mógł atakować ze swojego konia. To dało rycerzowi poważną przewagę nad żołnierzami piechoty. Lanca może być również używana do strącania wrogich rycerzy z ich koni.
- Miecz - Miecz był preferowaną bronią, gdy rycerz zsiadł z konia lub gdy jego lanca została złamana podczas bitwy. Niektórzy rycerze woleli jednoręczny miecz i tarczę, podczas gdy inni woleli większy dwuręczny miecz.
- Maczuga - Maczuga była maczugą z dużą stalową główką. Ta broń została zaprojektowana, aby zmiażdżyć wroga.
- Długi łuk - wielu rycerzy uważało długi łuk za tchórzliwą broń. Jednak długi łuk stał się głównym elementem zwycięskich bitew w średniowieczu. Długi łuk mógł atakować z dystansu lub z muru zamku.
Rycerz w zbroido środy Koń wojenny
Jednym z najważniejszych dóbr rycerza był jego koń bojowy. Ten koń był szkolony do walki. Nie unikał krwi ani walki. Dobry koń bojowy może oznaczać dla rycerza różnicę między życiem a śmiercią.
Koń bojowy rycerza został nazwany niszczycielem. Koń nosił również zbroję, w tym metalowe płytki, które zakrywały jego szyję, głowę i boki.
Broń oblężnicza
Rycerze musieli też umieć posługiwać się bronią oblężniczą. Były to specjalne bronie używane do zdobywania zamków.
- Dzwonnica - Dzwonnica była wysoką toczącą się wieżą, która umożliwiała żołnierzom bezpieczne podejście do murów zamku. Gdy dotrą do zamku, wyjdą z wieży na szczyt murów.
- Katapulta - Katapulta może rzucać ogromne głazy na mury zamku. Te głazy mogą burzyć mury i niszczyć budynki wewnątrz zamku.
- Taran - Taran był wielkim ciężkim kłodą używanym do zburzenia bram zamku.
- Rycerze musieli ćwiczyć zakładanie i noszenie zbroi. Jazda na koniu i walka w tak ciężkiej zbroi wymagała umiejętności.
- Zbroja płytowa była czasami nazywana uprzężą.
- Czasami konie bojowe wyposażano w żelazne podkowy, które mogły służyć jako broń przeciwko piechurom.
- Niektóre dwuręczne miecze miały grubo ponad pięć stóp długości.
