Berlin Airlift

Berlin Airlift

Uwaga: informacje dźwiękowe z wideo są zawarte w poniższym tekście.

Berlin Airlift można nazwać pierwszą bitwą Zimna wojna . Było to wtedy, gdy kraje zachodnie dostarczały drogą powietrzną bardzo potrzebne jedzenie i zapasy do Berlina, ponieważ wszystkie inne trasy zostały zablokowane przez Związek Radziecki.

Ludzie oglądający samolot Berlin Airlift
C-54 ląduje na berlińskim lotnisku Tempelhof
Źródło: Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych
Po II wojnie światowej

Pod koniec II wojny światowej kraj Niemcy został podzielony przez Sojusznicy na cztery strefy. Wielka Brytania, Francja, Stany Zjednoczone i Związek Radziecki kontrolowały różne strefy. Stolica Niemiec, Berlin, znajdowała się w strefie Związku Radzieckiego, ale kontrola nad tym miastem została również podzielona na cztery strefy między czterema krajami.

Napięcia między Wschodem a Zachodem

Po zakończeniu wojny zaczęły narastać napięcia między demokratycznymi krajami na zachodzie a krajami komunistycznymi kontrolowanymi przez Związek Radziecki na wschodzie. Zachód był zdeterminowany, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się komunizmu i Plan Marshalla a doktryna Trumana jasno to wyjaśniła.

Zachód chciał też, by Niemcy zjednoczyły się pod jednym demokratycznym rządem. Związek Radziecki tego nie chciał. Wkrótce obie strony pokłóciły się o przyszłość Niemiec. Zachód wprowadził nową walutę zwaną marką niemiecką, ale Sowieci odmówili jej używania w swojej strefie.

Blokowanie Berlina

Miasto Berlin było wyspą pośrodku radzieckiej strefy kontrolowanej. Zachód wysyłał tam dostawy koleją i drogami. Jednak Sowieci chcieli całkowitej kontroli nad Berlinem. Pomyśleli, że jeśli odetną Berlin od zewnętrznych dostaw i żywności, to znajdą się pod ich kontrolą.

24 czerwca 1948 r. Sowieci zablokowali cały ruch kolejowy i drogowy do Berlina. Odcięli prąd pochodzący z radzieckiej części miasta. Zatrzymali cały ruch wjeżdżający i wyjeżdżający z miasta. Jedynym sposobem było latanie.

Kończy się jedzenie

Kiedy zaczęła się blokada, miasto Berlin miało około 36 dni pożywienia. Potrzebowali także ton węgla na energię i inne przedmioty, takie jak środki medyczne.

Airlift

Nie idąc na wojnę ani nie rezygnując z Berlina, jedyną opcją, jaką miały kraje zachodnie, była próba przelotu we wszystkich zaopatrzeniach. To było ogromne zadanie. W tym czasie w mieście mieszkało ponad dwa miliony ludzi. Armia oszacowała, że ​​utrzymanie ich przy życiu wymagałoby ponad 1500 ton jedzenia każdego dnia.

Sowieci nie wierzyli, że transport powietrzny zadziała. Czuli, że mieszkańcy Berlina w końcu się poddadzą.

W ciągu następnych dziesięciu miesięcy Stany Zjednoczone i Wielka Brytania wykonały około 277 000 lotów do Berlina. Do miasta przywieźli ponad 2,3 miliona ton dostaw. W dniu 12 maja 1949 roku Związek Radziecki wstrzymał blokadę i transport powietrzny dobiegł końca.

Ciekawe fakty dotyczące berlińskiego mostu powietrznego
  • Po transporcie powietrznym Niemcy zostały podzielone na dwa odrębne kraje, Niemiecką Republikę Demokratyczną na wschodzie (kontrolowaną przez Związek Radziecki) i Republikę Federalną Niemiec na zachodzie.
  • Miasto Berlin również zostało podzielone na pół, a Niemcy Wschodnie ostatecznie zbudowały Mur Berliński, aby powstrzymać ludzi przed dezercją.
  • Sowieci wprowadzili do Niemiec własną walutę zwaną Ostmark.
  • Około 65% ładunku stanowił węgiel. Węgiel był trudny do transportu powietrznego z powodu całego pyłu. Po 1000 godzinach przewożenia węgla samoloty ważyłyby o 100 funtów więcej, tylko z całego pyłu.
  • Aby uczynić zwrot w Berlinie bardziej wydajnym, załogom lotniczym nie wolno było opuszczać swoich samolotów po wylądowaniu. Jeepy przyjeżdżały do ​​samolotów i przynosiły im przekąski.
  • Aby pomóc z morałem w mieście, piloci zrzucali nad Berlinem cukierki przymocowane do małych spadochronów. Nazywało się to „operacją little vittles”. Pod koniec mostu powietrznego zrzucono ponad trzy tony cukierków.