Berlin Airlift
Berlin Airlift
Uwaga: informacje dźwiękowe z wideo są zawarte w poniższym tekście.
Berlin Airlift można nazwać pierwszą bitwą
Zimna wojna . Było to wtedy, gdy kraje zachodnie dostarczały drogą powietrzną bardzo potrzebne jedzenie i zapasy do Berlina, ponieważ wszystkie inne trasy zostały zablokowane przez Związek Radziecki.
C-54 ląduje na berlińskim lotnisku Tempelhof Źródło: Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych
Po II wojnie światowej Pod koniec II wojny światowej kraj
Niemcy został podzielony przez
Sojusznicy na cztery strefy. Wielka Brytania, Francja, Stany Zjednoczone i Związek Radziecki kontrolowały różne strefy. Stolica Niemiec, Berlin, znajdowała się w strefie Związku Radzieckiego, ale kontrola nad tym miastem została również podzielona na cztery strefy między czterema krajami.
Napięcia między Wschodem a Zachodem Po zakończeniu wojny zaczęły narastać napięcia między demokratycznymi krajami na zachodzie a krajami komunistycznymi kontrolowanymi przez Związek Radziecki na wschodzie. Zachód był zdeterminowany, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się komunizmu i
Plan Marshalla a doktryna Trumana jasno to wyjaśniła.
Zachód chciał też, by Niemcy zjednoczyły się pod jednym demokratycznym rządem. Związek Radziecki tego nie chciał. Wkrótce obie strony pokłóciły się o przyszłość Niemiec. Zachód wprowadził nową walutę zwaną marką niemiecką, ale Sowieci odmówili jej używania w swojej strefie.
Blokowanie Berlina Miasto Berlin było wyspą pośrodku radzieckiej strefy kontrolowanej. Zachód wysyłał tam dostawy koleją i drogami. Jednak Sowieci chcieli całkowitej kontroli nad Berlinem. Pomyśleli, że jeśli odetną Berlin od zewnętrznych dostaw i żywności, to znajdą się pod ich kontrolą.
24 czerwca 1948 r. Sowieci zablokowali cały ruch kolejowy i drogowy do Berlina. Odcięli prąd pochodzący z radzieckiej części miasta. Zatrzymali cały ruch wjeżdżający i wyjeżdżający z miasta. Jedynym sposobem było latanie.
Kończy się jedzenie Kiedy zaczęła się blokada, miasto Berlin miało około 36 dni pożywienia. Potrzebowali także ton węgla na energię i inne przedmioty, takie jak środki medyczne.
Airlift Nie idąc na wojnę ani nie rezygnując z Berlina, jedyną opcją, jaką miały kraje zachodnie, była próba przelotu we wszystkich zaopatrzeniach. To było ogromne zadanie. W tym czasie w mieście mieszkało ponad dwa miliony ludzi. Armia oszacowała, że utrzymanie ich przy życiu wymagałoby ponad 1500 ton jedzenia każdego dnia.
Sowieci nie wierzyli, że transport powietrzny zadziała. Czuli, że mieszkańcy Berlina w końcu się poddadzą.
W ciągu następnych dziesięciu miesięcy Stany Zjednoczone i Wielka Brytania wykonały około 277 000 lotów do Berlina. Do miasta przywieźli ponad 2,3 miliona ton dostaw. W dniu 12 maja 1949 roku Związek Radziecki wstrzymał blokadę i transport powietrzny dobiegł końca.
Ciekawe fakty dotyczące berlińskiego mostu powietrznego - Po transporcie powietrznym Niemcy zostały podzielone na dwa odrębne kraje, Niemiecką Republikę Demokratyczną na wschodzie (kontrolowaną przez Związek Radziecki) i Republikę Federalną Niemiec na zachodzie.
- Miasto Berlin również zostało podzielone na pół, a Niemcy Wschodnie ostatecznie zbudowały Mur Berliński, aby powstrzymać ludzi przed dezercją.
- Sowieci wprowadzili do Niemiec własną walutę zwaną Ostmark.
- Około 65% ładunku stanowił węgiel. Węgiel był trudny do transportu powietrznego z powodu całego pyłu. Po 1000 godzinach przewożenia węgla samoloty ważyłyby o 100 funtów więcej, tylko z całego pyłu.
- Aby uczynić zwrot w Berlinie bardziej wydajnym, załogom lotniczym nie wolno było opuszczać swoich samolotów po wylądowaniu. Jeepy przyjeżdżały do samolotów i przynosiły im przekąski.
- Aby pomóc z morałem w mieście, piloci zrzucali nad Berlinem cukierki przymocowane do małych spadochronów. Nazywało się to „operacją little vittles”. Pod koniec mostu powietrznego zrzucono ponad trzy tony cukierków.