Kampania Birmingham

Kampania Birmingham

Czym była kampania w Birmingham?

Kampania Birmingham była serią protestów przeciwko segregacji rasowej w Birmingham, Alabama które miało miejsce w kwietniu 1963 roku.

tło

We wczesnych latach sześćdziesiątych Birmingham w stanie Alabama było miastem bardzo podzielonym. Oznaczało to, że ludzie czarni i biali byli oddzieleni. Mieli różne szkoły, różne restauracje, różne fontanny i różne miejsca, w których mogli mieszkać. Były nawet prawa, które zezwalały i wymuszały segregację tzw Prawa Jima Crowa . W większości przypadków obiekty takie jak szkoły dla osób czarnoskórych nie były tak dobre, jak te dla osób białych.

Planowanie protestu

Aby przybliżyć problem segregacji w Birmingham do reszty kraju, kilku przywódców afroamerykańskich postanowiło zorganizować masowy protest. Obejmuje to przywódców Martin Luther King Jr. , Wyatt Tee Walker i Fred Shuttlesworth.

Projekt C

Protesty otrzymały kryptonim Projekt C. „C” oznaczało „konfrontację”. Protesty miały charakter pokojowy i obejmowały bojkotowanie sklepów w centrum miasta, okupacje i marsze. Organizatorzy uważali, że jeśli zaprotestuje wystarczająco dużo ludzi, władze lokalne będą zmuszone do „konfrontacji” z nimi, a to sprawi, że wiadomości ogólnopolskie zyskają poparcie rządu federalnego i reszty kraju.

Protesty rozpoczęły się 3 kwietnia 1963 roku. Wolontariusze bojkotowali sklepy w centrum miasta, maszerowali ulicami, urządzali sit-iny przy całkowicie białych lunetach i klęczeli w całkowicie białych kościołach.

Idąc do więzienia

Głównym przeciwnikiem protestujących był polityk z Birmingham, Bull Connor. Connor uchwalił prawo, które mówiło, że protesty są nielegalne. Zagroził, że zatrzyma protestujących. 12 kwietnia 1963 r., Wiedząc, że zostaną aresztowani, kilku protestujących pod wodzą Martina Luthera Kinga Jr. wyruszyło w marsz. Wszyscy zostali aresztowani i wysłani do więzienia.

List z więzienia w Birmingham

King przebywał w więzieniu do 20 kwietnia 1963 roku. W więzieniu napisał swój słynny „List z więzienia w Birmingham”. W tym liście wyjaśnił, dlaczego jego strategia pokojowego protestu przeciwko rasizmowi jest tak ważna. Powiedział, że ludzie są moralnie odpowiedzialni za łamanie niesprawiedliwych praw. List stał się ważnym dokumentem w historii amerykańskiego ruchu na rzecz praw obywatelskich.

Protesty młodzieży

Pomimo wysiłków kampanii, nie przyciągnęła ona uwagi kraju, na którą liczyli planiści. Postanowili włączyć do protestów dzieci w wieku szkolnym. 2 maja ponad tysiąc afroamerykańskich dzieci opuściło szkołę i włączyło się w protesty. Wkrótce więzienia w Birmingham były przepełnione protestującymi.

Następnego dnia, gdy więzienia są pełne, Bull Connor postanowił spróbować rozproszyć protestujących, aby powstrzymać ich przed wejściem do centrum Birmingham. Na dzieciach używał policyjnych psów i węży strażackich. Zdjęcia dzieci powalonych przez rozpyloną wodę z węży strażackich i zaatakowanych przez psy pojawiły się w ogólnokrajowych wiadomościach. Protesty przyciągnęły uwagę kraju.

Zgoda

Protesty trwały kilka dni, ale 10 maja doszło do porozumienia między organizatorami protestu a miastem Birmingham. Segregacja w mieście miałaby się skończyć. Nie będzie już oddzielnych toalet, fontann do picia i lad obiadowych. Czarni byliby również zatrudniani jako sprzedawcy i urzędnicy w sklepach.

Rzeczy stają się brutalne

11 maja wybuchła bomba w motelu Gaston, w którym przebywał Martin Luther King Jr. Na szczęście wyszedł wcześniej. Kolejna bomba wysadziła dom młodszego brata Kinga, A.D. Kinga. W odpowiedzi na bombardowania protestujący stali się brutalni. Prowadzili zamieszki w całym mieście, paląc budynki i samochody oraz atakując policjantów. Żołnierze armii amerykańskiej zostali wysłani, aby odzyskać kontrolę.


Wrak bomby w pobliżu motelu Gaston
przez Marion S. Trikosko
Wyniki

Chociaż wciąż było wiele problemów z rasizmem, kampania w Birmingham przełamała niektóre bariery segregacji w mieście. Kiedy we wrześniu 1963 r. Rozpoczął się nowy rok szkolny, zintegrowano również szkoły. Być może najważniejszym rezultatem kampanii było przeniesienie kwestii na poziom krajowy i pozyskanie takich liderów jak Prezydent John F. Kennedy zaangażowany.