Elementy - rad

Rad

Symbol: Ra
Liczba atomowa: 88
Masa atomowa: 226
Klasyfikacja: metale ziem alkalicznych
Faza w temperaturze pokojowej: stała
Gęstość: 5,5 grama na cm sześcienny
Temperatura topnienia: 700 ° C, 1292 ° F
Temperatura wrzenia: 1140 ° C, 2084 ° F
Odkryte przez: Marie i Pierre Curie w 1898 roku

Rad jest szóstym pierwiastkiem drugiej kolumny układu okresowego. Jest to najcięższy z metale ziem alkalicznych . Atomy radu mają 88 elektronów i 88 protonów z 2 elektronami walencyjnymi w powłoce zewnętrznej.

Charakterystyka i właściwości

W normalnych warunkach rad jest srebrzystym metalem. To jest bardzo radioaktywny emitując promienie świetlne, które powodują, że świeci w ciemności. Po wystawieniu na działanie powietrza szybko utworzy czarną powłokę, reagując z azotem w powietrzu. Łatwo reaguje również z innymi pierwiastkami i substancjami, w tym z wodą.

Promieniowanie wydzielane przez rad jest niezwykle niebezpieczne. Jest ponad milion razy bardziej radioaktywny niż uran. Nadmierna ekspozycja na rad może spowodować raka i ostatecznie śmierć. Maria Curie , jeden z pierwszych naukowców, którzy pracowali z radem, w końcu zmarł z powodu nadmiernej ekspozycji na promieniowanie.

Gdzie występuje na Ziemi?

Rad jest niezwykle rzadkim pierwiastkiem na Ziemi. Występuje w rudach uranu. Do wyprodukowania jednego grama radu potrzeba około 7 ton rudy. Powstaje jako produkt uboczny wydobycia uranu. Ponieważ jest tak niebezpieczny, każdego roku produkuje się tylko kilka uncji.

Jak dziś używany jest rad?

Kiedy rad został odkryty po raz pierwszy, miał wiele zastosowań. Był używany w farbach, które świeciły. Farby te były używane na zegarach, zegarkach i instrumentach, aby ludzie mogli je zobaczyć w ciemności. Inne zastosowania obejmowały leczenie raka, pastę do zębów i eksperymenty badawcze.

Obecnie rad nie ma większych zastosowań przemysłowych ze względu na niebezpieczeństwo związane z jego radioaktywnością.

Jak to odkryto?

Marie Curie i jej mąż Pierre odkryli ten pierwiastek podczas eksperymentów z minerałem zwanym blendą smolistą w 1898 roku. Ostateczne wyodrębnienie metalicznego radu w 1910 roku zajęło Marie Curie kolejnych 12 lat.

Skąd rad wziął swoją nazwę?

Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „promień”, które oznacza promień. Nazwali go na cześć promieni, które zostały wyemitowane przez element.

Izotopy

Istnieją cztery naturalnie występujące izotopy radu. Najliczniejszy jest rad-226, którego okres półtrwania wynosi 1600 lat. Żaden z izotopów nie jest stabilny. Wszystkie powstają w wyniku rozpadu pierwiastków uranu i toru.

Ciekawe fakty na temat radu

Pierwiastek „kurium” został nazwany na cześć odkrywców radu.
Marie Curie odkryła również pierwiastek polon podczas eksperymentów z blendą smolistą.
Zanim zrozumiano niebezpieczeństwa związane z promieniowaniem, rad nazywano cudownym metalem, ponieważ wydzielał ciepło i światło.
Rad jest częścią łańcucha rozpadu, w którym powoli rozpada się na radon, następnie polon i wreszcie ołów.
Jednostka do pomiaru radioaktywności nosi nazwę „curie” od nazwiska naukowców Marie i Pierre Curie.