Żołnierze i wojna
Żołnierze i wojna
Starożytne greckie miasta-państwa często ze sobą walczyły. Czasami grupy miast-państw jednoczyły się, by walczyć z innymi grupami-miastami w dużych wojnach. Rzadko kiedy greckie państwa-miasta jednoczyły się, by walczyć ze wspólnym wrogiem, takim jak Persowie w wojnach perskich.
Grecki hoplit
przez Unknown
Kim byli żołnierze?
Wszyscy mężczyźni mieszkający w greckim państwie-mieście mieli walczyć w armii. W większości przypadków nie byli to pełnoetatowi żołnierze, ale ludzie, którzy posiadali ziemię lub firmy, walcząc w obronie swojej własności.
Jaką mieli broń i zbroję?
Każdy grecki wojownik musiał zapewnić sobie własną zbroję i broń. Zazwyczaj im bogatszy żołnierz, tym lepszą zbroję i broń miał. Pełny zestaw zbroi obejmował tarczę, napierśnik z brązu, hełm i nagolenniki chroniące golenie. Większość żołnierzy nosiła długą włócznię zwaną doru i krótki miecz zwany xiphos.
Pełny zestaw zbroi i broni może być bardzo ciężki i ważyć ponad 60 funtów. Sama tarcza mogła ważyć 30 funtów. Tarcza została uznana za najważniejszą część zbroi żołnierza. Utrata tarczy podczas bitwy była uznawana za hańbę. Legenda głosi, że spartańskie matki kazały swoim synom wracać do domu z bitwy „z tarczą lub na niej”. Mówiąc „na nim” mieli na myśli martwych, ponieważ martwi żołnierze często nosili na ich tarczach.
Hoplici
Głównym greckim żołnierzem był piechur zwany „hoplitą”. Hoplici nosili duże tarcze i długie włócznie. Nazwa „hoplita” pochodzi od ich tarczy, którą nazywali „hoplonem”.
Grecka falanga
Źródło: rząd Stanów Zjednoczonych Falanga
Hoplici walczyli w formacji bojowej zwanej „falangą”. W falandze żołnierze stali obok siebie, nakładając na siebie tarcze, tworząc mur ochronny. Następnie maszerowali naprzód, używając włóczni, aby zaatakować swoich przeciwników. Na ogół było kilka rzędów żołnierzy. Żołnierze w tylnych rzędach trzymali żołnierzy przed sobą, a także utrzymywali ich w ruchu do przodu.
Armia Sparty
Najbardziej znanymi i zaciekłymi wojownikami starożytnej Grecji byli Spartanie. Spartanie byli społeczeństwem wojowników. Każdy mężczyzna od dzieciństwa szkolił się na żołnierza. Każdy żołnierz przeszedł rygorystyczne szkolenie obozowe. Spartańscy mężczyźni mieli trenować jako żołnierze i walczyć do sześćdziesiątki.
Walka na morzu
Mieszkając na wybrzeżu Morza Egejskiego, Grecy stali się ekspertami w budowie statków. Jeden z głównych statków używanych do bitwy nazwano triremą. Trirema miała trzy rzędy wioseł po każdej stronie, co pozwalało na napędzanie statku do 170 wioślarzy. To sprawiło, że trirema była bardzo szybka w walce.
Główną bronią greckiego statku był dziób z brązu z przodu statku. Był używany jak taran. Marynarze wbijali dziób w bok statku wroga, powodując jego zatonięcie.
Ciekawostki o żołnierzach i wojnie w starożytnej Grecji
- Greccy żołnierze czasami dekorowali swoje tarcze. Powszechnym symbolem umieszczanym na tarczach żołnierzy Aten była mała sowa, która przedstawiała boginię Atenę.
- Grecy używali także łuczników i miotaczy oszczepów (zwanych „pelastami”).
- Kiedy dwie falangi spotkały się w bitwie, celem było rozbicie falangi wroga. Bitwa stała się czymś w rodzaju przepychanki, w której pierwsza falanga, która się przełamała, generalnie przegrała bitwę.
- Filip II Macedoński wprowadził dłuższą włócznię zwaną „sarissa”. Miał do 20 stóp długości i ważył około 14 funtów.
