Wielka Depresja

Wielka Depresja

Historia >> Historia Stanów Zjednoczonych od 1900 do chwili obecnej


Matka migrująca
Zdjęcie: Dorothea Lange
Administracja bezpieczeństwa rolnego Wielki kryzys był okresem wielkiego kryzysu gospodarczego w latach trzydziestych XX wieku. Zaczęło się w Stanach Zjednoczonych, ale szybko rozprzestrzeniło się na większość świata. W tym czasie wiele osób było bez pracy, głodnych i bezdomnych. W mieście ludzie ustawiali się w długich kolejkach w stołówkach, żeby coś przekąsić. W kraju rolnicy walczyli na Środkowym Zachodzie, gdzie wielka susza zamieniła glebę w pył, powodując ogromne burze piaskowe.

Jak to się zaczęło?

Wielki Kryzys rozpoczął się wraz z załamaniem giełdy w październiku 1929 r. Historycy i ekonomiści podają różne przyczyny Wielkiego Kryzysu, w tym suszę, nadprodukcję towarów, upadki banków, spekulacje na akcjach i zadłużenie konsumentów.

Zmiana prezesów

Herbert Hoover był prezydentem Stanów Zjednoczonych, gdy rozpoczął się wielki kryzys. Wiele osób obwiniało Hoovera za wielki kryzys. Nazwali nawet slumsy, w których mieszkali bezdomni, „Hoovervilles” na jego cześć. W 1933 roku Franklin D. Roosevelt został wybrany na prezydenta. Obiecał ludziom w Ameryce „Nowy Ład”.

Nowa umowa

Nowy Ład był serią praw, programów i agencji rządowych uchwalonych, aby pomóc krajowi uporać się z Wielkim Kryzysem. Te przepisy nakładały regulacje na giełdę, banki i przedsiębiorstwa. Pomagali w zatrudnianiu ludzi do pracy i starali się pomagać w utrzymywaniu i karmieniu ubogich. Wiele z tych przepisów nadal obowiązuje, np. Ustawa o ubezpieczeniach społecznych.

Jak to się skończyło?

Wielki Kryzys zakończył się wraz z wybuchem II wojny światowej. Gospodarka wojenna zmusiła wielu ludzi do powrotu do pracy i zapełniła fabryki.

Dziedzictwo

Wielki Kryzys pozostawił trwałe dziedzictwo w Stanach Zjednoczonych. Przepisy Nowego Ładu znacznie zwiększyły rolę rządu w życiu codziennym ludzi. Roboty publiczne rozbudowały także infrastrukturę kraju poprzez budowę dróg, szkół, mostów, parków i lotnisk.

Ciekawe fakty dotyczące wielkiego kryzysu

• Giełda straciła prawie 90% swojej wartości między 1929 a 1933 rokiem.
• Około 11 000 banków upadło podczas Wielkiego Kryzysu, pozostawiając wiele bez oszczędności.
• W 1929 r. Bezrobocie wynosiło około 3%. W 1933 r. Było to 25%, przy 1 na 4 osoby bez pracy.
• W okresie Wielkiego Kryzysu średni dochód rodziny spadł o 40%.
• Ponad 1 miliard dolarów depozytów bankowych zostało utraconych z powodu zamknięć banków.
• W ramach New Deal powstało około 100 nowych biur rządowych i 40 nowych agencji.
• Najgorsze lata Wielkiego Kryzysu to lata 1932 i 1933.
• Około 300 000 firm zbankrutowało.
• Setki tysięcy rodzin nie było w stanie spłacić kredytu hipotecznego i zostało eksmitowanych z domów.
• Miliony ludzi wyemigrowały z regionu Dust Bowl na Środkowym Zachodzie. Około 200 000 migrantów przeniosło się do Kalifornii.
• Prezydent Roosevelt przeforsował 15 głównych praw w czasie jego „pierwszych stu dni” urzędowania.